17 مرداد روز خبرنگار است و فرصتی مجدد برای یاد از بزرگان شهیدی که روز 17 مرداد 1377 در مزار شریف توسط طالبان به شهادت رسیدند و یاد از شهیدان خبرنگار در زمانهای مختلف و عرصه های گوناگون، و همچنین فرصتی است برای باز شناسی جایگاه خبرنگار، از منظر مکتبی که آغاز سخن در بعثت پیامبرش “بخوان” است و سوگندش ” به قلم و هر آنچه می نویسد”، و رهبرش پیام رسان است، آن هم در عصر رسانه، عصری که توانایی رسانه جهان را به دهکده ای بدل ساخته است….

17 مرداد روز خبرنگار است و فرصتی مجدد برای یاد از بزرگان شهیدی که روز 17 مرداد 1377 در مزار شریف توسط طالبان به شهادت رسیدند و یاد از شهیدان خبرنگار در زمانهای مختلف و عرصه های گوناگون، و همچنین فرصتی است برای باز شناسی جایگاه خبرنگار، از منظر مکتبی که آغاز سخن در بعثت پیامبرش “بخوان” است و سوگندش ” به قلم و هر آنچه می نویسد”، و رهبرش پیام رسان است، آن هم در عصر رسانه، عصری که توانایی رسانه جهان را به دهکده ای بدل ساخته است.

روح پرسشگر جوامع بشری، پدید آورنده آثاری است که با واسطه اصحاب رسانه پدید می آیند. خبرنگاران، فیلم برداران، فیلمنامه نویسان، کارگردانان، مصاحبه گران و نویسندگان روایتگرانی هستند که نه تنها گذشته را با حال و حال را با آینده پیوند می دهند، بلکه در پیوستگی حال با حال و انسانها با همدیگر و جوامع نیز، نقشی انکارناپذیر ایفا می کنند. بنابراین رسانه، همواره چون تیغی آخته، جریان ساز بوده است و واقعیتی دو وجهی است که گاهی در خدمت حقیقت بوده و گاه در خدمت جبهه مقابل آن.

به خاطر همین اهمیت است که در کنار تجلیلهای تشریفاتی از خبرنگار، بایستی به تبیین جایگاه آن، تدوین نظامی جامع برای حمایت از آن و آسیب شناسی آن پرداخت. بویژه هنگامی که مشکلات و مسائل محلی به سراغ خبرنگار می رود. روزنامه و نشریه محلی مشکلات خاص خود را دارد و هر آنچه در باره تکریم و جایگاه و ضرورت حمایت و آسیب شناسی در مطبوعات سراسری مطرح می شود، در بارۀ نشریات محلی نه تنها دو چندان که چندین برابر است.

در آسیب شناسی خبرنگار محلی، باید سخن را از حقوق مادی وی آغاز کرد، و همان است که وی را به ورطه های گوناگون می کشاند. نیاز مهمترین آسیب اصحاب رسانه در استانها است. دارندگان امتیاز و صاحبان نشریات خود دست به گریبان مشکلاتند، چه رسد به خبرنگارانی که درشکل گیری رسانه نقش آفرینی می کنند.

این گونه است که گاه رنج کیفیت آنها را به ورطۀ خبرسازی و شایعه پراکنی و قرارگرفتن در استخدام دارندگان زر فرو می کشاند. در چنین شرایطی ایفاء وظیفه برای کسی که رسالت مطبوعاتی دغدغۀ مهم او است، بسیار دشوار می شود. اما با این همه بستر شخصیت انسان رسانه ای، بستری زلال و وی عنصری تشنه حقیقت و مشارکت جو است، و هرگاه از دام نیاز رهایی می یابد و یا فرصت تنفسی دست می دهد، رو به سوی حرفۀ واقع نگاری می آورد.

تشکلهای مطبوعاتی رسالتی بس سنگین دارند. تشکل های صنفی خبرنگاری و مطبوعاتی در استانها، وظیفه دارند به صورتی نظام مند و با پیوند به همدیگر، رسانه و اصحاب آن را از دام نیاز، چه نیازهای مادی و چه نیازهای روحی و روانی باز رهانند.

این نسخه را دریابید. ما هم در خدمتیم و آماده هرگونه همراهی.