نطق دکتر فرهنگی در مجلس شورای اسلامی، جلسه علنی 15 اردیبهشت 89
به نام آنکه جان را فکرت آموخت
از اهالی محترم حوزه انتخابیه، مردم بزرگوار تبریز، آذرشهر، اسکو، سردرود، خسروشهر، باسمنج، شهرجدیدسهند، ایلخچی، گوگان، ممقان و روستاهای اطراف شهرهای یادشده اجازه می خواهم مسائل آنان را در قالب پیگیری های مربوطه مطالبه نمایم و سخنان امروزم را به چند مساله ملی اختصاص دهم:
1-سیاست خارجی: نظام جمهوری اسلامی ایران، علیرغم تهدیدات و فشارهای مختلف، موفق شده است اهداف خود را در زمینه های مختلف پیش ببرد. استفاده از تریبون های مختلف بین المللی برای پیگیری مطالبات ملت بزرگ ایران شیوه پسندیده ای است که باید مورد حمایت قرار گیرد. در جریان انتخابات نهم ریاست جمهوری، در یکی از شبکه های بین المللی صدا و سیما مناظره ای با مسؤول ستاد انتخابات یکی از کاندیداهای مطرح که فرزند ایشان هم بود، داشتیم. بعداز گفتگو، چند دقیقه در دفتر بخش مربوطه مذاکراتی انجام پذیرفت، ایشان جمعبندی خود و پدرشان را این گونه اعلام داشتند: هرکس رئیس جمهور شود پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت ارجاع و تحریم ها اعمال خواهد شد. این سخنان مربوط به سال 1383 است و حال بعداز 5 سال، بعلت وجود دیپلماسی فعال نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، موفق به هیچ اقدام جدی علیه جمهوری اسلامی ایران نشده اند و کشور به فعالیت های قانونی بین المللی خود ادامه داده است. آیا این موفقیت قابل تقدیر نیست؟ صرفنظر از برخی ایرادها در نوع گفتمان، حرکت کلی را باید ارج نهاد و حمایت کرد.
2-در حوزه سیاسی داخل کشور: گاهی استدلال هائی می شود که جای تامل فراوان دارد. این که از امیرمؤمنان حضرت علی(ع) سخنی بر علیه سیره عملی خود ایشان نقل کرده و از آن نتایجی بگیریم، درست نیست. آری ایشان بر وحدت تاکید کردند، اما در برخورد با انحرافاتی مانند فتنه های نا کثین و قاسطین و مارقین کوچکترین تردیدی به خود راه ندادند. آیا ایشان نمی دانستند که با امتیاز دادن به اشخاصی مانند معاویه و طلحه و زبیر و دیگران، وحدت ایجاد کرده واز برپائی جنگ هائی با دامنه گسترده اجتناب ورزد، وحدت محور نیاز دارد و آن محور حق طلبی و عدالت خواهی است. منافع ملی، استقلال کشور و پیگیری توسعه همه جانبه کشور، محورهائی هستند که می توانند موضوع هر وحدتی در کشور باشد، آن هم وحدتی پایدار.
3-از همکاران محترم که در حل مشکل معلمان حق التدریس و آموزشکده ها اقدام نموده اند سپاسگزاری می کنم. این قبیل تصمیمات آثار گسترده ملی دارد و انتظار مردم از نمایندگان در مجلس شورای اسلامی آن است که حکیمانه و سنجیده عمل کنند. امیدوارم در حوزه های مختلف این رویه استمرار یابد.
4-برنامه پنجم: برنامه های پنج ساله برای ایجاد زیر ساخت ها در کشور است و باید دارای آثار، اهداف و نتایج روشنی باشد. ما باید بدانیم که بعداز 5 سال در حوزه های مختلف کشور، به چه جایگاهی خواهد رسید. روستاها بعداز 5 سال شاهد چه رخدادهائی خواهد بود. همچنین چهره شهرها چه تغییری پیدا خواهند کرد؟ مساله آب در مناطق کشاورزی چه سامانی پیدا می کند؟ صنعت در بعد کمی و کیفی به چه جایگاهی ارتقاء می کند؟ همچنین حمل و نقل ریلی و غیر ریلی، آزادراه ها، سدهای آب شرب و آب کشاورزی، خدمات الکترونیکی، سیاست خارجی، بحث هسته ای، آموزش عالی، آموزش همگانی، ورزش قهرمانی و ورزش همگانی، نظام قضائی کشور و …… الی آخر. طبیعی است که برای نیل به چنین چاره جوئی مجلس محترم نباید انفعالی عمل کند.
5-در ارتباط با طرح ملی هدفمندسازی یارانه ها ذکر نکاتی را لازم می دانم. این اقدام مهم، در صورت صحیح می تواند آثار مثبتی مانند کاهش جدی مصرف، اعمال عدالت در توزیع یارانه ها، واقعی شدن قیمت ها، رقابتی شدن بازار و ارتقاء کیفی کالاها و خدمات و در نهایت ثبات اقتصادی در برداشته باشد. اما مهمترین مرحله کار، مرحله اجراء است. در اجراء ملاحظات مهمی وجود دارد که باید بدان ها توجه کرد. برخی را برشمارم.
اول) اجتناب از رویکرد همه یا هیچ و توجه به ضرورت تدریج و حرکت محتاطانه همراه با نگرش اقتضائی. این محورها نیاز به توضیح دارند اما برای رعایت اختصار از توضیح می گذرم.
دوم) جبران سه گانه اقتصاد خانوار، تولید و دولت مهم اند، اما اصل نیستند و نباید بیش از حد عمده شوند.
سوم) خط کشی میان مردم، در امر بازتوزیع صحیح نیست. قبلا نیز در مواردی مانند سهام عدالت و اعلام خوشه بندی های اخیر، تجربه شد که به علت ضعف های آمار و اطلاعات جواب نمی دهد. مبنا باید درخواست سرپرستان خانوار باشد.
چهارم) باید از منابع صندوق توسعه ملی برای حمایت از بخش های تولیدی بهره گرفت.
پنجم) مرکز اطلاع رسانی و تصمیم گیری باید واحد بوده و از اطلاع رسانی های پراکنده و ناهماهنگ اجتناب شود.
ششم) نظام تصمیم گیری باید جامع و سنجیده عمل کند.
هفتم) سرعت عمل در تصمیم گیری و اجراء مهم است که در کنار سنجیده بودن اقدامات هزینه های مختلف طرح را کاهش داده و آثار مثبت را سهل الوصول می سازد.
هشتم) باید مراقبت مستمر صورت پذیرد تا دستگاه ها و اشخاص حقیقی و حقوقی با سوء تدبیر یا سوء استفاده از شرایط به افزایش قیمت ها مبادرت نورزند و خارج از طرح عمل نکنند.
نهم) جریان های سیاسی این موضوع را از دستور کار منازعات خود خارج سازند وگرنه هزینه های طرح و فشار بر مردم افزایش می یابد.
در پایان امیدواریم کشور مان به جایگاهی برسد که ملت ما به جایگاه کشورشان و مناسبات حاکم در آن و پیشرفت های خود افتخار کنند.
والسلام علیکم و رحمه ا… و برکاته