نطق مورخ 2/4/88 دکتر محمد حسین فرهنگی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی
به نام آن که جان را فکرت آموخت
سخن خود را به موضوع مهم انتخابات ریاست جمهوری اختصاص می دهم.
مشارکت بی نظیر ملت ایران در انتخابات و رأی قاطع آنان به رئیس جمهور منتخب باز تابهای مختلفی در داخل و خارج از کشور داشت. نتیجه این رخداد تاریخی، پدیدار شدن اعتماد کامل بین ملت و دولت (به معنای نظام سیاسی ایران) بود. و امیدواریم کشور از ثمرات آن بطور کامل بهره مند شود. البته مطرح ساختن تردید در سلامت انتخابات، بدون آن که ایرادهای دقیق و واقعی عنوان شوند، در بین برخی از اقشار نگرانیهایی را دامن زد. با مداخله رهبری و هدایت موضوع به مجاری قانونی تا حدودی مشکل حل شد اما رویه ها و مبانی جدیدی در کشور ایجاد گردید که امیدواریم نتیجه نهایی آن به نفع ملت و کشور باشد.
در این میان پدیده های بدیعی نیز رخ نمود:
1- معلوم شد شعار و ایده مردم سالاری برای برخی، شعار و ایده ای ابزاری است و هنگامی پذیرفته می شود که نتیجه آن به نفع جریان سیاسی معینی باشد و درغیر آن، به شدت مورد مخالفت قرار می گیرد.
2- معلوم شد که مخالفت با درجه بندی شهروندان نیز چنین است. مخالفان دیروز این درجه بندی، امروز نه تنها معتقد به درجه بندی شده و آراء شهروندان معینی از تهران را ممتاز و مقدم می دانند، بلکه کوچکترین ارزش و اهمیتی برای آراء سایر شهروندان ساکن در استانهای دیگر و مناطق شهری و روستایی آنها قائل نیستند. این دوستان توجه داشته باشند چنین تعریف و رویکردی در دوران معاصر منسوخ است در هیچ کشور متمدنی پذیرفته نیست.
3- تأکید بر قانون گرایایی نیز مبنایی ابزاری پیدا نمود. معلوم شد قانون هنگامی لازم و مفید است که بر وفق مراد باشد و اگر چنین نبود به زعم آنان باید فراتر از قانون عمل کرد. ادعاها و درخواستهای غیرقانونی، فراقانونی و معارض با قوانین موضوعه موجود با ادعاها و شعارهای گذشته برخی از مدعیان مغایر است.
ضمن دعوت همگان به وحدت و حرکت در چارچوب قوانین و مقررات از قوه قضائیه که این هفته به مناسبت شهادت شهید بزرگوار شهید بهشتی به عنوان هفته قوه قضائیه قانونگذاری شده است. انتظار می رود در اجرای قوانین جدی تر عمل نماید. مواردی را یادآور می شوم.
مقرراتی مانند مباشرت در برهم زدن امنیت کشور، موضوع ماده 498 قانون مجازات اسلامی مباشرت در اجتماع و تبانی در ارتکاب جرائم براساس ماده 610 قانون مجازات اسلامی، مباشرت و معاونت در تبلیغ علیه جمهوری اسلامی ایران مطابق با ماده 500، مباشرت و معاونت در اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی و ممانعت از کسب و کار براساس ماده 618، معاونت در محاربه و افساد فی الارض مطابق مواد 183، 187 و 687 و معاونت در اخلال نظم جامعه و ایجاد خوف موضوع مواد 203 و 208، معاونت در منازعه موضوع ماده 615، معاونت در احتراق و تخریب و اتلاف اموال موضوع مواد 670 تا 671 قانون مجازات اسلامی در بردارنده احکام قانونی زیادی است که بایستی مدعی العموم بطور جدی نسبت به پیگیری آنها و مراجع قضائی نسبت به صدور سریع احکام مربوط اقدام نمایند.
از صدا و سیما و رسانه ها انتظار می رود همه نظرات، ابهامات و پیشنهادها را بطور شفاف و روشن بررسی نموده و آنها را منعکس سازند و از هر گونه افراط و تفریط و یک جانبه نگری اجتناب نمایند.
اعتماد ایجاد شده، نباید با هیچ مشکل و مانعی مواجه گردد. انتشار فضای ابهام باعث محدودتر شدن آن می شود و شفاف کردن مباحث و ایجاد فضای متفاوت باعث گسترش و تعمیق آن می شود.
در پایان یادآور می شوم: برخی از دول غربی که در طول تاریخ هیچگاه خیرخواه ما نبوده اند. آنان از دوران صفویه تا دوره مشروطیت و از آن زمان تاکنون مدافع استبداد بوده و بین همدیگر در مخالفت با منافع ملی ما و غارت اموال کشورمان رقابت داشته اند. مردم عزیز و شریف ما توجه داشته باشند که ورود هر کدام از آنها در سناریویی که طراح آن مخالفان بین المللی ما در گذشته های دور و نزدیک بوده اند. هیچگونه توجیه منطقی اعقلانی و ملی ندارد. کشورهای مذکور، اگر علاقه خیرخواهانه ای دارند، با تجدید نظر در رفتارهای خود تاریخ متفاوتی را رقم زنند و مانند کشورهای مستقل و آزاد، با ملت و دولت ایران مواجه شوند.
والسلام علی من اتبع الهدی