متن دفاعیات پنجم اردیبهشت ماه دکتر فرهنگی در مجلس، از کلیات طرح تنظیم مقررات اداری مالی و پشتیبانی آموزش و ‍‍‍‍پرورش، که با ۱۲۶ رأی موافق به تصویب رسید:
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه هفته ی معلم و به یاد معلم بزرگ شهید انقلاب اسلامی شهید مطهری وارد موضوع راهبردی مهمی شده ایم امیدوارم مجلس محترم امروز تصمیمی مناسب شرایط کشور بگیرد. از جناب آقای دکتر کامران که به قید قرعه اسمشان درآمده بود و وقت را محبت کردند و به بنده دادند، تشکر می کنم.
نیمی از کارکنان دولت در وزارتخانه و سازمانی هستند که یکی از مهمترین فعالیت های جاری کشور را در دست اجرا دارد و آن بخش تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش در کشور است. همه ی کسانی که در جلسه امروز صحبت کردند، به طور قاطع تاکید بر این که مشکلات وجود دارد و این که مشکلات را باید حل کنیم تأکید داشتند. کی حل بکنیم؟ چه کسی حل بکند؟ ، چرا کمیسیون هایی که در این باره مسئول اند نمی نشینند تا به طور اساسی موضوع را حل کنند؟ چرا به صورت پراکنده عمل می شود؟ طرحی که ارائه شده و فوریت آن با قاطعیت توسط شما همکاران عزیز مورد موافقت قرار گرفته است، یک پیام بیشتر ندارد و آن این است که باید آموزش و پرورش از این شرایط خارج شود. از شرایطی که هم فرهنگیان شاغل، هم مدیران آنها و هم دانش آموزان در سطح کشور و هم اولیاء آنها مستقیم و غیر مستقیم با آن دست به گریبان هستند. حتماً تشریف بردید مدرسه ای که سقفش آسیب دیده و هزینه ی تعمیر آن را ندارند، دیده اید. حتماُ تشریف برده اید به آموزشگاهی که سرویس های اون دچار مشکل است امکان تعمیر آن را ندارند، به مدرسه ای که برخی پرداخت های قانونی را نمی تواند انجام بدهد و درمانده، نمی خواهید این را حل کنید؟ کی می خواهید این را حل کنید؟ در چه شرایطی می خواهید حل کنید؟ دوستان به بعضی از جزئیات اشاره کردند و گفتند ایراداتی وجود دارد. خوب بفرمائید اصلاح کنید. شما بهتر بنویسید! بهتر حل کنید! ولی حل کنید، صورت مساُله رو پاک نفرمایید! موضوع، موضوع بسیار مهمی است. عزیزان بزرگوار این طرح را امضاء کرده اند بعضی از همکارانی که امروز اظهار نظر کردند این را امضاء کرده اند یعنی اصل مساُله را قبول داشتند. وقت ندارید برای رسیدگی به موضوع وقت بگذارید؟ اهمیتش را که قبول دارید، پس اهمیت قائل شوید. موضوع واقعا مهم است. درمورد بعضی از نکاتی که همکاران اشاره کردند، عرایضی داشته باشم، در مورد این که چرا عمل کرد درآمدی بهره برداری آموزش و پرورش از فضاهای خود کم بوده، علتش این بوده که شما در هیچ جا انگیزه ای نگذاشته اید. در قانون بودجه ی امسال شما همان چیزی که در اینجا آمده، تصویب کردید منتها ها به صورت یکساله، ما می خواهیم این را دائمی کنیم. می خواهیم اختیار بدهیم اجاره دهند. طبق قوانین دولت ها نمی توانند بیش از یکسال اقدام کنند. اجازه بدهیم اجاره های ده ساله منعقد کنند دستشان راباز بگذاریم، به خود مدرسه و آموزشگاهی که از امکان خودش می خواهد بگذرد درصدی و حقی قائل بشویم تا انگیزه ای برای پیگیری موضوع داشته باشند. شما که میگویید مملکت پول ندارد بگذارید درآمدهای جدید تولید کنند. از پولی که خودشان تولید می کنند بهره مند بشوند. این چه تفکری است که بعضی از دوستان ما در مجلس دارندو می گویند چرا قانون خاص می گذارید. برای اینکه موضوع خاص است! برای این که موضوع مهم است! برای اینکه زمینه ای می شود برای آینده که هرکسی در هر زمانی آمد و وارد شد بگوید من یک ماده به آن اضافه می کنم یا از آن کم می کنم. آیا تعلیم و تربیت این اهمیت راندارد که برایش قانون خاص وضع شود؟ چون وقتم رو به اتمام است، فهرست وار چند نکته ی دیگر را عرض می کنم. یکی این که گفتند این سراب است، نخیر سراب نیست عزیزان! سراب نیست! دو وزارتخانه از دولت محترم همان مجوزی که در اینجا داده شده که دولت در مورد آموزش و پرورش اعمال کند، دو مجوز را گرفته و دارند اعمال می کنند. چرا در مورد فرهنگیان اعمال نمیشد؟ یک سازمان دولتی هم همین مجوز را گرفته، چرا اعمال نمی شود؟ اسم نمی برم به خاطر احترام به اون سازمان ها. اینجا می خواهید تصویب کنید تا هر جا دولت بخواهد افزایشی بدهد اول در مورد فرهنگیان اقدام کند و بعد در خصوص بقیه. این چه اشکالی دارد؟ اتفاقاْ کار دولت را آسان می کند. در مورد فوق العاده موضوع بند10 ماده68 دو وزارتخانه و یک سازمان از آن بهرمندند. در مورد بانک فرهنگیان عرض کنم. لطفاْ آن با بانک های دیگه مقایسه نفرمائید بانک های دیگر اموالشان یا از دولت است یا از مردم، اما صندوق ذخیره همه اموالش از فرهنگیان است ، می گوییم با اموال فرهنگیان بانکی بااختیارات خاص برایشان تاسیس شود.
با توجه به این که اصل کلیات به رأی گذاشته می شود، از نمایندگان محترم انتظار دارم رأی موافق عنایت فرمایند.