تصویب لایحه بیمه های اجتماعی كارگران ساختمانی در مجلس
سرانجام لایحه بیمه های اجتماعی كارگران ساختمانی در جلسات علنی روزهای 30 و 31 مردادماه سال 1386 با تغییرات محدودی به تصویب رسید. این لایحه که فوریت آن با درخواست دکتر فرهنگی به تصویب رسیده بود، در جریان رسیدگی جزئیات نیز با اظهار نظرهای مکرر دکتر فرهنگی و اخطار قانون اساسی و تذکر آئین نامه ای ایشان همراه بود و با کمترین تغییر تصویب شد. مصوبه مذکور گامی مهم و اقدام حمایتی مؤثری برای حمایت یکی از قشرهای محروم و آسیب پذیر در کشور است. متن کامل این مصوبه (پس از تایید شورای محترم نگهبان)به شرح زیر است: ….
تصویب لایحه بیمه های اجتماعی كارگران ساختمانی در مجلس
سرانجام لایحه بیمه های اجتماعی كارگران ساختمانی در جلسات علنی روزهای 30 و 31 مردادماه سال 1386 با تغییرات محدودی به تصویب رسید. این لایحه که فوریت آن با درخواست دکتر فرهنگی به تصویب رسیده بود، در جریان رسیدگی جزئیات نیز با اظهار نظرهای مکرر دکتر فرهنگی و اخطار قانون اساسی و تذکر آئین نامه ای ایشان همراه بود و با کمترین تغییر تصویب شد. مصوبه مذکور گامی مهم و اقدام حمایتی مؤثری برای حمایت یکی از قشرهای محروم و آسیب پذیر در کشور است. متن کامل این مصوبه (پس از تایید شورای محترم نگهبان) به شرح زیر است:
باسمه تعالی
قانون بیمه های اجتماعی كارگران ساختمانی
تصویب نهایی 9 آبان 1386
ماده 1ـ كارگران شاغل در كارهای ساختمانی اعم از ایجاد یا توسعه ساختمان تجدید بنا تعمیرات اساسی و یا تخریب مربوط به ساختمان به ترتیب مندرج در این قانون با نام نویسی و أخذ كد ملی نزد سازمان تأمین اجتماعی بیمه می شوند.
تبصره ـ كارگران شاغل در كارهای ساختمانی تا زمان تحت پوشش قرار گرفتن به موجب این قانون كماكان از حیث خدمات مشمول قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی مصوب 1352 و اصلاحات بعدی آن هستند و در صورت احراز شرایط از مزایای قانون یاد شده برخوردار خواهند شد.
ماده 2ـ كاركران شاغل در كارهای ساختمانی در موارد زیر از شمول این قانون خارج و كماكان تابع قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 و اصلاحات بعدی آن هستند:
1ـ وزارتخانه ها، سازمانها، مؤسسات و شركتهای دولتی و وابسته به دولت، مؤسسات عمومی غیر دولتی، شهرداریها، بانکها و مؤسسات عام المنفعه و نیز کارخانجات دارای پروانه بهره برداری اعم از این که انجام کار را به پیمانکار واگذار نمایند یا رأساً انجام دهند.
2- در مورد آن دسته از کارهای ساختمانی مشمول این قانون که انجام آنها از طریق انعقاد پیمان به پیمانکار واگذار می شود حق بیمه کارگران پیمانکار براساس ماده (38) قانون تأمین اجتماعی وصول خواهد شد.
ماده 3- وزارت کار و امور اجتماعی (سازمان آموزش فنی و حرفه ای) موظف است نسبت به فراخوان و آموزش کارگران شاغل در کارهای ساختمانی اقدام و کارت مهارت فنی برای آنها صادر نماید.
تبصره 1- زمانبندی، شرایط و ترتیب صدور، تمدید، تعلیق و کارت مهارت فنی و نحوه شناسایی کارگران شاغل در کارگاههای ساختمانی موضوع این ماده و اشتغال آنها در طول دوره اعتبار کارت، طیق آئین نامه ای خواهد بود که مشترکاً توسط وزارتخانه های رفاه و تأمین اجتماعی، کار و امور اجتماعی، مسکن و شهرسازی و کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره 2- کارگران شاغل دارای کارت مهارت فنی معتبر ار تاریخ نام نویسی در سازمان تأمین اجتماعی مبتنی بر کد ملی مشمول مقررات این قانون هستند و از تعهدات آن بهره مند خواهند شد.
ماده4- تعهدات موضوع این قانون شامل موارد زیر است که به بیمه شده در صورت احراز شرایط ارائه خواهد شد:
الف – حوادث و بیماریها.
ب – غرامت و دستمزد.
ج- از کارافتادگی.
د- بازنشستگی .
هـ – فوت.
تبصره- افراد خانواده بیمه شده جهت برخورداری از خدمات موضوع بند (الف) این ماده (58) قانون تأمین اجتماعی و در مورد بازماندگان طبق مواد (81) و (82) قانون یاد شده تعیین می گردند.
ماده 5- در مواردی که انجام کارهای ساختمانی مستلزم أخذ پروانه می باشد، مراجع ذی ربط مکلفند صدور پروانه را منوط به ارائه رسید پرداخت حق بیمه برای هر متر سطح زیر معادل چهار درصد (4%) حداقل دستمزد ماهانه سال درخواست پروانه به حسابی که سازمان تأمین اجتماعی اعلام خواهد کرد، نمایند.
تبصره1- در صورتی که حوادث ناشی از کار منجر به مصدومیت، فوت یا از کارافتادگی گردد ولی متقاضی با وجود الزام به گرفتن پروانه نسبت به أخذ آن اقدام ننموده باشد، سازمان تأمین اجتماعی علاوه بر حق بیمه موضوع این قانون، جریمه ای به طور مقطوع معادل بیست و پنج درصد (25%) اصل حق بیمه محاسبه و وصول خواهد کرد.
تبصره2- مبالغی که موقع صدور پروانه طبق مقررات این ماده پرداخت می گردد، در محاسبه حق بیمه کارگران پیمانکار موضوع بند (2) ماده (2) این قانون محسوب خواهد گردید.
ماده6- حق بیمه سهم بیمه شده معادل هفت درصد (7%) دستمزد ماهانه ای خواهد بود که طبق ماده (35) قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 برای کارگران تعیین می شود.
تبصره- دولت مکلف است معادل سه درصد (3%) مأخذ کسر حق بیمه موضوع این ماده به عنوان سهم مشارکت خود به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید، همچنین با توجه به تعداد افراد تحت پوشش، همه ساله با اعلام سازمان تأمین اجتماعی سهم مشارکت خود را در بودجه کل کشور منظور و به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید.
ماده 7- بیمه شده مکلف است حق بیمه خود را به ترتیبی که سازمان تأمین اجتماعی تعیین می نماید. پرداخت نماید.
ماده 8- نقل و انتقال سابقه پرداخت حق بیمه موضوع این قانون فی مابین صندوقهای بیمه و بازنشستگی براساس قوانین مربوط انجام می شود.
ماده 9- چگونگی استفاده از خدمات درمانی، مدت و شرایط و میزان غرامت دستمزد برای حوادث ناشی از کار، تعیین درصد از کارافتادگی، چگونگی تشخیص حوادث ناشی و غیر ناشی از کار، شرایط پرداخت غرامت نقص مقطوع و برقراری مستمری جزئی و کلی، نحوه محاسبه و میزان آن و تغییر درجه از کارافتادگی جزئی و کلی تابع مقررات قانون تأمین اجتماعی بود.
ماده 10- مشمولان این قانون در صورت دارا بودن یکی از شرایط زیر می توانند درخواست بازنشستگی نمایند:
1- داشتن حداقل سابقه مقرر در قانون تأمین اجتماعی و شصت سال تمام سن.
2- داشتن سی و پنج سال کامل سابقه پرداخت حق بیمه.
تبصره – میزان مستمری بازنشستگی طبق قانون تأمین اجتماعی تعیین می شود.
مستمری از کارافتادگی جزئی و کلی تابع مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده 11- شرایط بیمه شده متوفی، بازماندگان واجد شرایط بیمه شده متوفی، نحوه برقراری مستمری بازماندگان و سهم مستمری هر یک از آنان طبق قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده 12- در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه ناشی از کار مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی کارفرما می باشد، سازمان تأمین اجتماعی طبق مقررات این قانون (ماده 66 قانون تأمین اجتماعی و تبصره های آن) هزینه های مربوط را طبق ماده (50) قانون تأمین اجتماعی از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود.
ماده 13- کلیه وزارتخانه ها، دستگاهها، نهادها، شرکتها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت، شهرداریها و مؤسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی و دستگاههایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است و مراجع صدور پروانه ساختمان مکلف به همکاری با مجریان این قانون می باشند.
ماده 14- از تاریخ تصویب این قانون آن دسته از مواد قانون بیمه اجباری کارگران ساختمانی مصوب 1352 و سایر قوانینی که با این قانون مغایر است لغو می گردد.
قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده و نه تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ نهم آبان ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 16/8/1386به تصویب شورای نگهبان رسید.