#اخطار قانون اساسی

بسم الله الرحمان الرحیم

 اولاً بنده اخطار دارم، اگر آقای رئیس اجازه بفرمایند من اخطارم را عرض کنم. چون نفر اول هستم اگر اجازه می فرمایید اول اخطارم را عرض کنم.

سه اصل از اصول قانون اساسی را اخطار دارم یکی اصل سوم بند ۹ که می گوید از ویژگی‌های جمهوری اسلامی “رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمامی زمینه های مادی و معنوی” است، خیلی روشن است و دوستان هم آشنایی دارند.

بر اساس اصل ۲۸ ام قانون اساسی نیز هرکس حق دارد شغلی را که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند. (ادامه مهم است) دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون برای همه افراد، امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی برای احراز مشاغل ایجاد نماید.

اصل ۲۹ ام قانون اساسی نیز برخورداری از تامین اجتماعی را یادآور می شود و می گوید که حقی همگانی است. ما در بودجه ای که داریم بررسی و تصویب می کنیم تبعیض عجیب و غریبی را می خواهیم اعمال بکنیم، در کنار آن، شغل هم برای گروه هایی از جامعه ایجاد نکردیم، بیمه هم که حق همگانی است ایجاد نکردیم بعد هم می خواهیم بگوییم کسانی که حقوق های ده میلیون تومانی دارند معاف از مالیات هستند اما کسانی که درآمدهای سه ، چهار میلیونی دارند اینها باید مالیات بدهند.

 دیروز با توضیحی که نمایندگان دولت دادند و حضرتعالی هم فرمودید که برای آن موضوع دو سوم رای لازم است، این در حالی است که در قانون بودجه سال جاری و سال قبل وجود داشت و دو سال پشت سر هم قانون بوده، خواهشم این است اگر اخطار را وارد دانستید الان یا هر وقت دیگری به رای بگذارید و اگر صحن رای را پذیرفت و اخطار را وارد دانست واقعا برای رفع این تبعیض در همین قانونی که الان داریم بررسی می کنیم فکری بشود.

 اگر صلاح می دانید روی آن تامل بشود و راهی پیدا کنیم. نمی شود که در یک کشور برای کسی که شغلی دارد و درآمدش ۱۰ میلیون تومان است، معافیت بگذاریم، برای اصناف و کسبه معافیت تعیین کنیم اما برای کسانی که درآمدهای پایین تر دارند معافیت قرار ندهیم و بگوییم شما که یک میلیون هم حقوق داشتید باید ۱۰ درصد مالیات بدهید این تبعیض بسیار روشن و آشکار است.  

     آقای رئیس و عزیزان، دولت و کمسیون محترم عنایت داشته باشید. ما در بند ب تبصره ۱۲ بودجه سال ۱۴۰۱ عین این حکم را داشتیم. در واقع می خواهیم این حکم را تنفیذ کنیم چرا می خواهیم تنفیذ کنیم برای اینکه پرداخت های که مشابه حقوق و دستمزد هستند مانند حق التدریس، حق الزحمه، ساعتی ، پاداش و امثال اینها، این موارد مانند حقوق هستند و هزینه اجتناب ناپذیر هستند و باید مشمول همین پله های مالیاتی بشوند. اگر درآمد ناچیزی می گیرند از اینها چیزی کم نشود اگر درآمد بالاتری از آن حداقل می گیرند به همین ترتیب پلکانی که در این قانون هست عمل شود، بنابراین در اینجا پیشنهاد کردیم که همان تنفیذ بشود ماهانه پرداخت بکنند و مشمول سقف های معافیت مالیاتی بند و این تبصره باشند.

 ممکن است به ذهن دوستان بیاید که این را باید انجام می دادند، چرا پس عمل نکردند یک استدلال داشتند. می گفتند این ها قرارداد است، حقوق نیست و در نتیجه کسی که یک میلیون درآمد داشت صد هزار تومان را کم می کردند. کسی که دو میلیون درآمد داشت دویست هزار تومان را کم می کردند. استدلاشان هم این بود می گفتند این ها باید بر اساس اینکه قرارداد هستند بین دستگاه ها قرارداد بستند همانند پیمانکاران، ۱۰ درصد مالیات کم بشود، این که در اینجا، پارسال و سال قبل از آن داشتیم، اگر ذکر نشود دوباره همان شرایط اسفناک گذشته بر می گردد. فرض کنیم کسی جایی نماز می خواند و صحبت می کند، ۷۰۰ هزار تومان به ایشان اجرت می دهند ۷۰ هزار تومان را کم می کنند. جایی یک میلیون یا دو میلیون درآمد داشت، ۱۰ درصد کم می کردند لذا این در واقع تنفیذ همان است. اما با آدرس های تبصره ۱۲ فعلی، که سقف معافیت های مالی مفاد بند “و” این تبصره شامل اینها هم بشود. اینها چه گناهی کرده اند؟ ما در قانون اساسی داریم که در بند ۹ از اصل سوم که تبعیض نباید باشد آن هم تبعیض بین چه کسانی، کسانی که یک حداقل های ناچیز می گیرند و بین اینها و آنهایی که درآمدهای کلان دارند اینجا تبعیض قائل شویم و به اینها مالیات ببندیم. خواهشم این است که دوستان و عزیزان همراهی بکنند مثل سال گذشته، مثل سال ۱۴۰۰ در قانون بودجه ذکر بشود که دوباره گرفتار مشکلاتی که عرض کردم نشویم که افراد ضعیف جامعه، دهک های پایین درآمدی ، کسانی که حقوق های ناچیزی دریافت می کنند اینها دیگه مشمول همین سقف ها بشوند. خواهشم این است که کمسیون و دولت هم همراهی کنند مثل سال گذشته، مثل ۱۴۰۰ این حکم را بیاوریم. ممنون و سپاسگزارم.

سرانجام پذیرفته شد در قالب رفع ابهام بیاید:

      آدرس: در بند “و” که درآمدی است قسمت انتهای متن، در بند “و” این عبارت الحاق می شود. این را قبلاً به یک شکل دیگری می خواستیم مطرح کنیم که به آن صورت پذیرفته نشد. آقای رئیس پذیرفتند که این را بعنوان رفع ابهام اینجا مطرح کنیم. در قانون بودجه امسال یعنی ۱۴۰۱ و پارسال یعنی ۱۴۰۰ در تبصره ۱۲ ما این سقف ها را شامل حقوق های پایین هم کرده بودیم. نه بعنوان حقوق، بصورت ساعتی ، دستمزد، قراردادی ، حق التدریس ، حق التحقیق ، حق الزحمه ، حق نظارت و نظایر اینها، اینها معمولاً پرداخت های پایینی هستند. از همین حداقل هم پایین تر هستند. اما در سنوات قبل از ۱۴۰۰ از اینها مالیات گرفته می شد امسال هم اگر در قانون بودجه ذکر نشود دوباره مالیات گرفته می شود. چارچوبی که در همین بند “و” هست آنجا طبقاتی تعیین شده و گفته شده که سقف مالیاتی کسانی که چقدر می گیرند. چه میزان تعیین می شود و معافیت چقدر است. بعد مازادش چقدر است، بیشتر از آن مازادش چقدر است بعد ۲۰ درصد و ۳۰ درصد، همه اینها شامل حالشان بشود. یعنی اگر واقعاً کسی دریافتی دارد شامل حالشان بشود. اگر دریافتی پایینی دارد دو میلیون دیگه دویست هزار تومان بعنوان مالیات کم نکنند. اینها کل درآمدشان کم است. ممنون و سپاسگزارم.